Friday 30 October 2009

.
.
Katstories deur die jare

Daar is min dinge wat my so vinnig keyboard toe dryf as verlange.  Na my man, my sussa, my oorlede ouers, broer, suster, my seuntjie...

Ek sukkel soms om te praat.  Maar skryf, dis my uitlaatklep.  Ek is nie 'n skrywer, 'n author nie.  Ek babbel net.  Maar dit help.

Ek het destyds in NZ begin, toe ek so verlang het net na ons ge-emigreer het.  En toe my katte dood is, dit was moeilik, Pepper en Maya is 8 dae na mekaar dood.  Ek wonder nog steeds of katte selmoord kan pleeg...

Hier is hulle storie.

Tribute to Pepper & Maya - A tale of two kitties


This is a very sad story, about two kitties who loved each other too much.

After we moved to New Zealand, I was going out of my mind with stress, and being a cat addict, missed having one to cuddle. I advertised in the local paper for a siamese girl, always having favoured orientals. Next thing I knew, a lady brought me a kitty, but "he" looked nothing like what I wanted. He was a tabby boy, but his mum was a Siamese lady with absolutely no taste in tomcats. It was love at first sight, he was such a charmer, and on the inside pure siamese.

Three months later a siamese breeder I initially contacted, phoned me to say she has kittens. I could not afford it at the time, and she offered me adoption of the 3 year old mummy-cat, whom she wanted to retire. We renamed Mai Ling to Maya, Queen of the Ancients. Her adjustment was a story of blood and tears, and one for another day. But eventually Pepper decided enough was enough, and went into my room and chased her out. She was not immune to his charms either.

In the beginning she played hard to get, and more often than not Pep would be at the receiving end of a whack or a scratch and hiss, depending on Her Highness' mood. But he persisted, and she capitulated. They became Romeo and Juliet, Anthony and Cleopatra... they became Pepper and Maya!

He showed her the great outdoor litterbox, aka the beach, on the other side of the garden. He raced with her through the garden, and up and down the palm tree. Together they enjoyed the sunspots in the house, on the deck and of course the beach. They always, without fail, followed us to the beach when we went for a swim, play or sleep or just wait for us by the stairs. They would race through the sand, roll in it and at a far-off, hidden corner, use it as a litterbox. And when they were tired of playing, they would sleep in a hollow tree hide-out covered by flax bushes.

Then came April 2, 2003, the sad day we found Pepper outside by the stairs. He was hurt and could not make it up, and he died there. Maya went with us to a special little spot to bury him. That was the last time she went to the beach. She missed him, and searched for him, and called him endlessly. Now she was scared to go out alone. She only went outside to do her potty, and she did not want to play. She would just lie there, in their favourite spots, or in their spot next to my pc screen. We were still battling to cope with with this grief, when we discovered another to deal with. Exactly 8 days after Pepper's journey to the Rainbow Bridge, Maya followed him.


We will never know why she went to the roadside that morning. She was a tense, scared kitty, and petrified at the mere sight of the busy road.  She never, ever went close to the road. What made her go there?

Did she follow Peppers scent-trail? Did Pepper come back to take her with him? Or was the heartache and missing too much for her to handle? So many questions, and no answers. Just the missing, the terrible emptiness, the physical pain of losing my furry children.

They are together again, their bodies side by side on their beloved beach, their souls free to play again on the sand and in the trees, in safety this time, where nothing can hurt them.

I love you, my kitties, my Pepper and Maya. You will always have a very special place in my heart.... together, side by side, as always.

In Loving Memory of Pepper & Maya

Opvolg op 23 in die laataand

Hier is episode twee...
Saterdagoggend, 4 April 2009


Ag julle, as ek myself gisteraand jammer gekry het, is ek bitter na aan hartstogtelik in trane uitbars vandag. Die toilet is nog nie reg nie. Eers jaag ek vanoggend dorp toe, want ek wil self #2 en kan mos nou nie in my fragile toilet nie. Gelukkig het hulle nice loo's in die Woollies centre.

Nouja, toe is dit ek en plungers. Kry oral sulke dinky toys, en die LAASTE shop wat ek ingaan kry ek toe 'n grote. Ook op die heel laaste bleddie rak in die winkel. Nou stel julle voor, ek moerig, min slaap, kannie op my eie toilet sit nie (is julle mage ook so vol crap, pun intended, as dit by vreemde toilets kom?), voete moeg, kop seer, kry nie wat ek soek nie. Sal die girlie agter die till nie vir my se Have A Nice Day! nie.


@)*#($ $&#*(@(*$#& !!!


Ek het maar eerder bek gehou en geloop. Siestog arme kind weet ok mos nou nie van my treurmares nie. Terug huis toe, met plunger en drain cleaner gewapen, plus tablette wat boomwortels doodmaak in die drainsystem, virrie wis ennie onwis. Laat daar nie gesê worre ek cover nie my bas ... e .. basIS nie.


Plunge dat die water spat, toe onthou ek jy moet eers die water uitskep. Skep, skep, skep. Nou dit is nie meer bruin water nie, maar dit stink ten hoge hemele. Ek klink soos 'n kat met 'n hairball soos my magie ruk. Lyk ook seker soos een van ou Osama se aanhangsels met al die lappe om my kop gedraa om die fumes uit te hou. Plunge weer, klink of iets gorrel in die pyp, en wil net bly word. Spoel.... selle ou storie.


Jis maar my moer strip. Klim oppie pc en soek loodgieters. Wil julle glo, hier is VIER van hulle op hierdie klein eilandjie, en nie EEN is beskikbaar nie. Hulle antwoord nie eens hulle fone nie, net masjiene. Ek laat toe boodskappe, en wag, en wag, en wag. Nouja toe wil ek alweer loo. Toe gly my moer (daar is niks meer oor om te strip nie) en ek klim in die kar. Weer sentrum toe, hulle toilets is skoner as die op die strand. Toe Mitre 10 toe. Ek het die oggend daar 'n mcgavter gesien waarvan ek gisteraand op die web gelees het. So 'n spring'kie voor aan 'n lang kabel, 30 voet lank. Dan voer jy dit in die gat af en as dit by die blokkasie kom, rotate jy dit net. $35 later kom ek toe by die huis, waar my seuns nog boggerol chores gedoen het. Jis maar ek is 'n mislike ma. Haal my mood op hulle uit, veral PJ, Dawid het verskoning van eksamen. Nou of hy swot of voor sy pc sit, weet ek nie. Hy is hoeka self in die 23 want hy het vir sy girlfriend in NZ boeke uitgeneem op sy naam, toe gee sy een nie in nie en gister toe kry ek 'n brief van die bib in NZ wat se ek moet $53 betaal vir dit.


Maar ek dwaal af. Ek trek toe maar weer handskoene aan, dank vader vir die boks wear-once plastiekes in die kas, en takel die blokkasie. Sê eers vir PJ kook vir my water, menende in die pot. Hy verstaan toe in die ketel, en is buierig oor ek hom van die Xbox verjaag het, stamp my (glas) ketel teen die kraan... in stukke. Onvervangbaar, het dit in NZ gekoop destyds teen 70% discount. Toe haal ek maar my moerigheid uit op die verstopsels. Omtrent vyf voet se kabel, eerste blokkasie. Ek woer woer daai draadjie en voer die kabel verder. Nog drie blokkasies, laaste een so op 25 voet in die pyp af.


Nou spoel die ding, ek het amper my plumbers-licence, maar ten koste van my maag se one-way klep en slukvermoë. Ek leef op vloeistowwe want ek is te bang om iets te eet. Nou gaan ek die loo weer spoel, en hoop vir die beste, en 'n nanna-nap vat. Het dit nodig. Dit en 'n kopseerpil.


Enjoy your day! NOGAL!!!

ps... net om te sê, dit het ook nie gewerk nie. Alle dank aan die een loodgieter wat ek toe in die hande gekry het, en Maandagoggend net na agt, $108 later, toe is my toilet weer hunky dory. O die wonderlike lewe van 'n grasweduwee.

23 in die laataand

So bietjie ou nuus

Ek is vanaand lus vir skryf, seker weer al die ou verlanges wat oopgekrap is. Maar eers wil ek stories publiseer wat ek in April geskryf het, na een partikulere woeste naweek... maar lees maar hoekom dit so erg was...


Scene: Vrydag aand, 3 April 2009


Ag julle, ek kry myself so jammer. Ek het sopas 'n groot 23-spul gehad. (dis nou kode vir k..k - as jy die letters tel, is dit 11 + 1 + 11 = 23) Sien, net toe ek wil gaan slaap, toe sê PJ vir my "Ma die toilet loop amper oor." Dis nou NADAT hy ge-23 het.


Dis Vrydagaand. Dis elfuur in die nag. My man is op 'n skip in 'n ander land. Enigste vriend wat ons hier naby het, bly 30km ver en ek weet nie of hy sou geweet het wat om te doen nie. My hulpvaardige, bejaarde buurman gaan slaap al 7 uur in die aande. Dis stikdonker by sy huis. Ek het nie 'n plunger nie. Ek het nie 'n draadhanger nie. Ek het nie 'n freakin CLUE nie!


Ek kom klim toe op google en search vir unblocking toilets without a plunger. Hulle sê toe draai 'n dreadlock-mop in sakke toe en gebruik vir 'n plunger. Ek het net 'n vierkantige mop met 'n sponsie aan en 'n steam mop. Ek dog toe DIT gaan nie werk nie. Lees verder vir oom Google.


Hulle sê toe draai baie supermarksakke om jou toiletborsel en plunge daarmee, asook gebruik kookwater ens. Ek kookwater toe eers, en plunge daarna met die toiletborselsakke. Dog dit gaan werk maar toe laat die kookwater die borsel buig, en die sakke neek af. Nou weet julle hoe ruik gekookte 23???


En ek het hoeka glad nie 'n sterk magie nie. Dawid (bless him) hol en gryp my naaste (nogal wit) bloes en kom draai dit om my kop, want my hande is vol - en my maag ruk en ruk. Anyway, dit werk toe nie. Die plunging, bedoel ek.

Ek hol buitentoe want as ek nog boonop uela kan ek dit mos nie in die verstopte toilet doen nie! En ons kleine huisie het net EEN toilet. Die vars lug het my goed gedoen, genadiglik reen dit nie op die oomblik nie. Toe dink ek mos ..... Swembadsuur! Dit vreet enige iets. Gooi toe die stink goed in, maar moet hol vir die fumes. Na 10 minute toe waag ek dit terug. Niks gehelp nie.


Ek dink toe aan Domestos, maar is te bang om dit in te gooi na die acid. Spoel toe maar versigtig 'n halwe spoel, net dat dit stadig deurloop en die acid verdun. Gooi toe Domestos in, los 'n ruk en spoel weer... En sowaar.... Iewers tussen die kookwater, acid, plunge en Domestos het iets gewerk.


Nou gaan ek lekker bad en slaap en more is ek hopelik orraait... dis nou as ek nie intussen cholera of tifus opgedoen het nie.